Ut de rige 'Szdrnzll 50 jier' it ferhaal fan...:
SZDRNZLL 50 jaar
Al sinds het moment dat ik op it Stolpke bij juf
Cathrien en juf Aafje mijn eerste stappen in mijn
educatieve carrière had gezet, kom ik over de vloer
bij de familie Keizer. Iedere zondagochtend was het
gezamenlijk koffiedrinken en werden er verhalen
verteld over de avonturen van de avond ervoor.
Uiteraard wilden wij dit later ook graag beleven en de
eerste stappen werden logischerwijs door ons gezet in
de soos. Op de zaterdagmiddag werden er
kinderdisco’s georganiseerd waar wij ons op jonge
leeftijd al ontpopten als bartypes gezien de foto die
nog in het fotoarchief van de soos moet zitten. Alle
kinderen zijn aan het dansen, op twee jongemannen
na. Die waren op die leeftijd al niet van de barkruk te
slaan. Hoogtepunten waren toen ook het al
muziekdraaiende opnemen van cassettebandjes met
behulp van de toenmalige DJ Piet Klooosterman, die
wij weer konden draaien in onze hut. Van Spotify
hadden wij toen natuurlijk nog nooit gehoord! De soos
had toen, met al zijn verhalen bij de koffie, een
magische aantrekkingskracht. Uiteraard was het een
compleet andere tijd. Het venster van de wereld was
toen niet een smartphone met altijd werkende wifi,
waarmee tegenwoordig iedere scheet wordt gefilmd
en gedeeld, maar het 8-uur journaal.
Maar goed, zoals Mathijs vorige maand ook aangaf
was de prettige bijkomstigheid van het bereiken van
de leeftijd van 14 jaar dat je legaal naar de soos
mocht en hoefden wij niet meer naar de kinderdisco’s.
Mijn sooscarrière begon dus rond 1987. Hoogtepunten
waren voor ons toen toch echt de vieringen van de
christelijke feestdagen in december waar overigens,
behoudens zo hier en daar wat symboliek, weinig
christelijks aan was. Ook de openstelling van de soos
vanaf 0.30 uur op nieuwjaarsdag was altijd
fantastisch. Waar op hedendaagse feesten en partijen
DJ’s de belangrijkste act zijn waren dat in die tijd de
live bands. Vaak meerdere keren per maand was het
SZDRNZLL-podium toneel van optredens van in onze
tijd meestal coverbands. Sterker nog, SZDRNZLL was
in die tijd een serieus poppodium waar in deze
contreien alleen de Twee Gemeenten in Jirnsum een
serieuze concurrent was. Buiten het podium wat
SZDRNZLL bood aan jong opkomend talent, traden er
in de soos ook gerenommeerde bands op zoals
Wildpower, Jen Rog en Wish to Escape/Goldrush/de
Kast die in de zomer ook op iedere zichzelf
respecterende Friese dorpsmerke als hoofdact en
publiekstrekker werd geprogrammeerd. Ook bands die
succesvol waren geweest in het verleden en hun
carrière weer een nieuw elan wilden geven vonden
hun weg naar de soos. Voorbeelden hiervan waren de
Kaz Luxband (Brainbox maar dan zonder Jan
Akkerman) en Powerplay, welke in de jaren tachtig
een aantal hitjes in de top 40 hadden gescoord. Aan
het einde van mijn sooscarrière kwam ook het
fenomeen van tributebands op. De soos was hierin
een voorloper getuige het laten optreden van een
AC/DC-coverband waar toen ook een aantal andere
horecaondernemers uit de regio kwamen kijken of dit
iets voor hun etablissement zou kunnen zijn.
Ook in de eerste helft van de jaren 90 deden de
themafeesten hun intrede. Wellicht gebeurde dit in de
decennia ervoor ook al, maar voor ons was dit een
nieuw fenomeen. Zo werden op de dag van de FA
cupfinal een Engelse dag gehouden. Dit betekende
een Engels ontbijt, een Engelse lunch, welke sterk
leek op het ontbijt en de hele dag aan de Guinness.
Eén van de hoogtepunten op het gebied van de
themafeesten was toch het ontstaan van het
Caribbean. Er waren een aantal medelanders uit
Curaçao in Wergea komen wonen en één van hen
speelde in echte Caribische band. Veronica had op TV
in die tijd het thema Veronica goes Caribbean en zo
werd in 1994 voor het eerst SZDRNZLL goes
Caribbean gehouden. De hele soos vol met zand, de
kachel op 30 graden en een 15-koppige Caribische
band maakte het feest compleet. Als de bands niet
speelden hadden wij liefst 2 cd's van de onvolprezen
Bob Marley (zoals gezegd geen Spotify) die het gehele
weekend werd gedraaid. Het gejuich was dan ook erg
luid toen iemand op zondagavond het lef had om er
een nummertje van Bryan Adams tussendoor te
gooien!
In de begin jaren 90, toen de zondag ook nog een
echte uitgaansdag was, was de soos in de regio op de
zondagmiddag en -avond een begrip. Iedere zondag
was de soos ramvol. Keerzijde in dit verhaal was dat
er ook regelmatig vetes, die speelden aan onze of de
andere kant van de Fonejachtbrêge, uitgevochten
werden wat natuurlijk niet bedoeling was. Om deze
lieden weg te jagen besloten wij om een lange periode
alleen maar jaren 90 dansmuziek te draaien, wat
overigens nu weer zeer populair is gezien de 90's-
partys die voor de coronauitbraak veel werden
gehouden, maar dat terzijde. Dit hielp heel goed,
maar helaas is die drukte op de zondagen daarna
nooit meer terug gekomen. Hoogtepunten waren
natuurlijk ook altijd de jubileumweekenden waar dan
op de zaterdagavond een grote artiest in de Bidler
kwam optreden. In 1990, tijdens het 20 jarig jubileum
kwamen Rick de Leeuw en de zijnen, beter bekend als
de Tröckener Kecks de boel opluisteren. In 1995 was
het de beurt aan Henk Westbroek en Friends die ons
veelal meenam naar de 1e helft van de jaren 80, waar
de muzikale hoogtepunten van het Goede Doel
natuurlijk lagen.
Tot slot wil ik nog even ingaan op het feit dat een
zitting in het bestuur van de soos soms een begin van
een glanzende carrière is op het gebied van je
onbezoldigd nuttig maken voor de maatschappij.
Hoewel veel ouders hier andere ideeën over hebben
kunnen zij zich troosten met de gedachte dat al het
nazitten, overtreden van de regels omtrent het tijdstip
van thuiskomen en het niet altijd even fris zijn op een
werk- of schooldag door wat er de avond ervoor is
gebeurd kan leiden tot een koninklijke onderscheiding
getuige de lintjesregen van 2021. Ypie Kerkstra en
Hendrik Fridsma werden immers geridderd en ook zij
zijn ooit begonnen met een zetel in het bestuur van
de jeugdsoos SZDRNZLL.
Emiel
7
