Bjusterbaarlik
Toen ik in januari bij Eddy van der Noord van Uitgeverij Louise verscheen om te bespreken of ik 20 jaar
‘bistedokteren’ zou kunnen bundelen tot een boek, waarschuwde hij mij dat zoiets een heel proces is. Wel,
ik had niet kunnen bevroeden dat ik welhaast een boek kan schrijven over dat hele verloop! Het leidde
evenwel tot een bjusterbaarlik sluitstuk op Werelddierendag met de feestelijke presentatie van ‘Elke dag
dierendag’.
Ik heb altijd gezegd dat ik het ‘mooiste beroep van de wereld’ heb uitgeoefend. Waarom? Ik ben in 1987
afgestudeerd met de algehele bevoegdheid. Tegenwoordig kan dat niet meer omdat er ook in de studie
verregaande specialisatie is doorgevoerd. Ik ben daarentegen altijd een ‘allrounder’ gebleven en heb juist
geweldig genoten van de diversiteit die op mijn pad kwam. Het confronteerde mij namelijk met een
enorme variatie aan dieren, boeren, baasjes en buitenlui met als gevolg dat er geen dag gelijk was. Ik heb
getracht al die schakeringen in mijn boek als een bonte revue te laten passeren. Zo gaat het over een
veefokker met passie, een Friese merrie die mij letterlijk natrapt als ik haar gehecht heb na een zware
bevalling, een konijn met SM-voorkeur of een papegaai die van haar stokje valt. Is zij echt ziek of bootst
ze haar baasje na? Vragen die mij mateloos intrigeerden. Naast een veelvuldig informatief karakter voert
ook de humoristische anekdote absoluut de boventoon. Dat gaf mijn beroep immers nog eens extra sjeu!
Op die zonnige herfstochtend werd het boek officieel gelanceerd op boerderij
De Wartenster
met een
twintigtal dieren die op een of andere manier connectie hadden met mijn verhalen. Ze maakten samen
met hun baasjes hun opwachting in mijn ‘openluchtspreekkamer’ door middel van een vrolijke parade met
het legendarische
Wiltsje fan Peazens
voorop en de beesten kregen daar allemaal de aandacht die ze
verdienden. Fantastisch! Vooral de onvoorwaardelijke support die ik van een ieder kreeg was voor mij
ontroerend. Pieter Yntema van hondenpension
Vasco
uit Wergea kreeg het allereerste exemplaar van het
boek aangeboden. Waarom? Voor mij staan Pieter en zijn vrouw Tryntsje symbool voor al die mensen die
dag in dag uit in pensions en asielen klaar staan om het juist ook daar ‘elke dag dierendag’ te laten zijn!
Voor Hjoed maakte de Omrop van het hele gebeuren een fraai verslag.
’s Avonds werd het in De 2 Gemeenten bijzonder druk tijdens mijn eigen ‘boekenbal’, zoals één van mijn
buurmannen het feest ludiek kenschetste. Freark Smink & Klaasje Postma tekenden voor de komische
noot als ontregelende felicitatiedienst en de prachtige muzikale omlijsting werd verzorgd door ‘Lots of
Beer’ in samenwerking met mijn oude schoolmaatje Sytse Haima. Het was beregezellig; Lia en ik kwamen
helaas domweg tijd tekort om een ieder te woord te staan. Dus werden er lijntjes uitgegooid om dat op
een later tijdstip eens dunnetjes over te doen.
Het boek blijkt positief te worden ontvangen. Zelfs door dieren die ik heb behandeld! Een hond brengt zijn
baasje ertoe een tweede exemplaar te moeten kopen omdat hij het eerste totaal heeft ‘verslonden’. Het
tweede is hij inmiddels ook aan begonnen, zodat baaslief het ten einde raad maar heeft verstopt…
Een paar dagen later zit ik ineens tegenover Dolf Jansen op Radio 2 in Spijkers met koppen. Ook een
bijzondere ervaring! Toch meen ik dat er een eind moet komen aan mijn rubriek. Ik heb mijn stethoscoop
immers al twee jaar geleden aan de wilgen gehangen en het lijkt mij onverstandig oude koeien uit de sloot
te halen. Het bloed kruipt evenwel waar het niet gaan kan. Verhalen schrijven zal ik derhalve absoluut
blijven doen! Wellicht onder een andere titel. Maar dat is geen reden om te treuren. Er ligt immers een
bundel in de boekwinkel! En voor belangstellenden heb ik thuis ook nog een voorraadje. Mail of kom langs
en dan zorg ik voor een gesigneerd exemplaar. Bovendien blijft
online met oude én
nieuwe verhalen.
We zien, spreken of mailen elkaar vast weer eens. Bistedokter Menno Jan Wiersma groet u hartelijk en
bijzonder dankbaar!
14
