Merke 2016
Onder het mom van ‘liever te dik in de kist, dan weer een feestje gemist’, beginnen wij dit jaar vol goede
moed aan ons jaarlijks merkesprookje. Want wij leefden nog lang en gelukkig, in principe. Ons
terugtrekkende naar onze homebase bij Bauke op de Merkepleats, zetten wij vanaf 4 juli jl. weer uiteen met
een uiteenzetting van de meest uiteenlopende voorbereidingen. Uiteengezet: een plan de campagne over het
wel en wee van de merkekommisje en het summum van het jaar, de Merke!
Nadat het ledental door een aantal minkukels (niet bij naam genoemd) in 2014 onderuitgeschopt was van 12
naar 8+1, dachten we dat we de grootste recessie achter ons hadden gelaten. Maar nee, een jaar later en een
klein aantal verpest het weer voor het grotere geheel.
Wij noemen wél bij naam, 3 onverlaten hooligans, met een roemruchtig verleden:
Auke Stuiver
Doe mij een lol, geef Auke een shoarmarol. Dit stuk pitabrood, verliet na 4 jaren de kommisje, en dan niet uit
hongersnood. Na 4 jaren redelijk werk te hebben verricht, verruimde Auke zijn met knoflooksaus gevulde
geest en verzuimde hij zijn plicht. De kommisje werd hem allemaal te veel, hij ontvluchtte zijn vaderland en
stichtte een nieuw leven. Auke deserteerde 9 man groot en breed, als ware het hem allemaal om het even.
Om een nieuw bestaan op te bouwen vanaf het nieuwe Zeeland, ging hij als een Zeeuwse bolus voor een
grijpstuiver en verdient daar nu de kost. Als mosselvisser, deltawerker of …, het is ons allemaal een
unoxworst. Toch was Auke altijd al een vreemde kiwi in de bijt. Want zeg nou zelf, van onhandig
automonteur, via de merkekommisje tot gastarbeider in Nieuw-Zeeland. Het kan raar lopen, ofwel
strompelen. Auke, je wordt bedankt voor 4 jaren trouwe dienst, je kunt wel gaan. Maar dat ben je al.
Veel succes met het opbouwen van een leven na de merkekommisje.
Voor jou een pluim.
Wietze de Vries
Deze LASsie heeft 3 jaren volgemaakt. Maar ook deze hond kwam uit de verf als iemand die naast Auke heeft
verzaakt. Al zijnde, (naar nu blijkt on-) trouwe 4-voeter, was hij ons aanzienlijk veel waard. Alhoewel, de
onderlinge samenwerking met deze knul ging ook wel met problemen gepaard. Vooral zijn onzinnige en
inhoudloze geleuter, deed hem meestal overkomen als een puberende kleuter. In het dagelijkse leven last
Wietze veel. Echter, volgens ons worden er voornamelijk tussenpauzes ingelast om zo weer een lekkere
pretshag over zijn antraciet kleurende longen te blaffen. Geintje natuurlijk Wietz, hihi!!
Wietze, wij geven ons neer bij jouw besluit en bedanken jouw hartelijk voor je 3-jarige verblijf binnen de
buidel van de kommisje! Het was voor ons één grote mastermovie!
Voor jou een schouderklop.
Remmelt Wartena
Bijnaam: KAK, alias kakkie boy. Remmelt’s motto is: stront doet leven! Kakkieboy stelt namelijk vandaag de
dag het gieren boven het ‘bieren’. Wij nemen naast de ‘reade boarre’ ook afscheid van Remmelt Jarre. KAK
heeft zo’n twee jaar zijn dienstplicht vervuld; helaas heeft hij in deze periode voornamelijk uit zijn nek geluld.
Deze taaislijmerige kwal verruilt het rode bloesje weer voor een vieze gore strontoverall. Ja, de melkprijs,
alsook ammoniAK, tellen op het heden alleen nog maar voor KAK. Zelf sprak hij van een geslaagde
merkekomMissie, wij vinden hem stiekem maar een uit de vervuilde modderkluiten gewassen vissie. Neemt
niet weg dat toch, ook Remmelt Wartena 2 jaren vol heeft gemaakt binnen de muren van het merkehoch.
Remmelt, bedankt voor je service. Mochten we je nog eens tegenkomen, dan weten wij van wie die meur is.
Voor jou een aai over de bol.
Door de overblijfselen van wat voorheen de merkekommisje was (inmiddels uitgedund tot nog maar 6
uitgemergelde mannen), werd er een vurige pelgrimstocht gehouden door de wandelgangen van Wergea op
zoek naar vlees, van mals en jong karakter.
Wij verwelkomen in onze rijpingskast, 5 black-angus runderen die in aanmerking kwamen voor een grondige
vleeskeuring. Bij name:
Sytze, a.k.a. Skytze-Freen, de Jong:
Dit stuk bloedworst van Reinder en Jannie, diende zich per toeval aan. Gered zijnde van de noodslachting,
verwelkomen wij deze boeren(k)nul in ons middenrif. Deze benjamin kan praten als brugman, maar heeft de
daden van een brugwachter. Met (bijna) alle respect, Sytze is een slagboom van een vent en hij berijdt ook
een heuze Fendt.
