Ga maar weer lekker breeduitzittend op een Fendtje rijden, jongen, had je maar een vak
moeten leren. Aan al het moois komt een einde, maar ook aan al het lelijks komt een
einde, en dat laatste is van toepassing op Corpus.
Alle gekheid op een merkestok, Wytse Kooistra, bedankt voor de 10 jaar in de kommisje,
het gouden petje heb je “dik” verdiend. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat je een
waardig voorzitter was. We gaan je boegbeeld wel wat missen hoor. Veel plezier en
sterkte met je sabbatical, hopelijk komt het huis ook eens af!
Bas “Dopke” Stienstra
B-B-B-Bas, oh nee toch niet. Belachelijk, dat was jouw stopwoord, maar dat is ook jouw
terugtrekactie. Ja watte, weer zo’n belachelijk stopwoordje wat we ook niet gaan missen.
Nee we gaan helemaal niks aan jou missen, want je hebt nooit wat voorgesteld eigenlijk.
Beetje shag roken en 100 km dom kijken en het dan altijd toch beter weten dan de rest.
Waar haal je het gore lef toch vandaan? Komt dat door die perverse theaterwereld, of
door die domme zwarte achteropstaande merkepet?
Bassie Blut vond zijn loonwerkersbaan oant Nau-ta belangrijker dan de kommisje en dit
voelden we al aankomen na zijn werkvakantie in Nieuw-Zeeland, dit vergeven wij het
trots-arrogant ielepiele spierblundertje totaal niet. We wilden dolgraag een boek over dit
bijzondere kind schrijven, maar jammerlijk genoeg valt er niets te schrijven over een
personage die niks bereikt heeft. Vlieg heen, spreid je vlerken en land alsjeblieft onveilig.
Het MC-nest verlaten is een grove fout, evenals jouw prille meubelmakercarrière, want
wie wil er nou een stoel van een wegenbouwer in spe? Op Adriaantje na, niemand.
Alles heeft een einde, maar een worst wel twee, oftewel elke munt heeft een keerzijde.
De negativitijd is nu voorbij. Bas Stienstra, namens de kommisje willen wij jou hartelijk
bedanken voor jouw 8 jaar merkedienst. Als cultuurbewaker van de MC hield je in goede
en betere tijden de eer van de kommisje hoog. Nu mag je lekker rustig achter
overleunen in jouw eigen tuinzetje, en genieten van het zwarte gat!
Met het verlies van Wytse en Bas verliest de kommisje aan 18 jaar ervaring. Om deze
reden ging het merkevlaggenschip op zoek naar vervangers die dit gapende gat van deze
twee deserteurs kon opvangen. Op de sonar kwamen er een aantal geschikte walvissen
voor die wel rijp waren voor een harpoentje als twee. Jammerlijk genoeg schoten we
geen walvis maar een mislukt guppie met dwerggroei. Met trots en enige schaamte
presenteren wij de enige benjamin van dit merkejaar:
Symen “Smeagol” de Boer
Onze Seamen the Farmer kwam toevalligerwijs in onze schoot gewaaid. Het
dwarrelblaadje van Gerrit en Hieke zweefde namelijk met windkracht 0.8 naar het
kommisjeschap toe. De nieuwe benjamin zal binnen de MC zijn rijpingsproces opstarten,
omdat hij met zijn kleine 50 kilo overal te licht wordt bevonden. In de meeste gevallen
leiden alle wegen naar Rome, maar behalve bij Symen, want die vindt de remmen en het
stuur maar een overbodige luxe in een auto.
