Suriname:
In verdraagzaamheid samenleven;
daar kunnen we nog wat van leren
Afgelopen zomer hoorde ik van Lutz Jacobi dat zij met
een vriend naar Suriname zou gaan. Ze had eens
tegen hem gezegd; ‘Harry laat me dat mooie land van
jou eens zien’. De vriend is nl geboren in Suriname en
op 20-jarige leeftijd naar Nederland gekomen.
Goh zegt ze tegen mij, ga ook mee. Er is vast nog wel
ruimte en dan hebben we een mooi groepje van ca.
10 personen.
Zo is het dus gekomen dat we 17 oktober, op eigen
kosten uiteraard, voor een weekje Suriname onveilig
zouden gaan maken. Want het is echt wel een
buitenkansje om een land te mogen bezoeken samen
met iemand die het land kent als zijn broekzak.
En dat Harry Balgobind het land door en door kent en
er een geweldig netwerk heeft, nou dat hebben we
geweten. Het woord ‘vakantie’ heb ik bewust niet
gebruikt want we zijn druk, druk geweest die week,
maar het waren prachtige dagen. Een mooie mix van
informatie en ontspanning. Waarbij vooral de
ontmoeting met de hartverwarmend verdraagzame
multiculturele samenleving in Suriname centraal
stond. Het werd een soort van een werkvakantie.
Mede gastheer en gids was Glen Habiboellah (en zijn
vrouw Rabia). Glen is plaatsvervangend hoofd van het
district Commewijne (een tussenvorm van gemeente
en provincie).
De dag na aankomst zijn we om 8 uur al op stap
gegaan en in een kleine motorboot van de
Surinamerivier naar de Commewijnerivier gevaren
waar we verschillende plantages ‘nieuwe vorm’
hebben bezocht.
Zo was er elke dag wel een soort van werkbezoek. Ik
pik uit de vele activiteiten er een aantal uit; we
bezochten:
-
Een zuivelbedrijf met een sterke inzet voor
kwaliteit van (drink)yoghurt. 's Morgens maakt
men melkproducten en ’s middags
vruchtensappen.. Het toetje in het
maaltijdenpakket op de KLM vlucht terug naar
Nederland kwam ons dan ook bekend voor.
Hergebruik van plastic flessen en goede
arbeidsomstandigheden voor de ongeveer 70
medewerkers én de betrokkenheid vielen ons op.
-
Een visverwerkingsbedrijf; die kleinschalige
oceaanvisserij omzet in producten voor
supermarkten en horeca.
-
Een grootschalig landbouwbedrijf met zesduizend
vlees koeien en veel kweekvijvers voor garnalen.
Op onze vraag over het gebruik van antibiotica
werd duidelijk dat daar nog wel wat aan te
verbeteren valt.
-
Fort Zeelandia, bekend van de
"Decembermoorden" en Fort Nieuw Amsterdam.
De laatste boordevol met informatie over de
beschamende slavenhandel.
-
De universiteit van Paramaribo. Daar vernamen we
van de oud Leeuwarder Tobi Graafsma (Fries om
útens) en hoogleraar psychologie, van het grote
aantal suïcidepogingen in een bepaald district.
Hij doet onderzoek en aanbevelingen voor beleid
om de hoge zelfmoordcijfers in Suriname terug te
dringen.
-
De Nederlandse ambassade waar vooral ook de
Nederlandse inzet voor natuurbeheer,
milieukwaliteit, met onder andere kwik bij de
goudwinning en de afvalproblematiek (onder
andere de plastic soep) aan de orde kwamen.
-
We zijn natuurlijk de bush in geweest bij het
prachtig gelegen Berg en Dal aan de
Surinamerivier op de grens van het regenwoud en
het amazone stroomgebied.
Daar in de Surinamerivier lagen een acht tal
baggervaartuigen voor de goudwinning.
Door het opgegraven zand twee maal te zeven van
grof naar fijn wordt uit het
verkregen concentraat het zuivere goud gewonnen
door het op te lossen in kwik.
Een groot milieuprobleem.
Cijfers kon men helaas niet geven, maar ik had ze
graag vernomen. In zestiger
jaren was kwik nl ook een groot probleem in de
Rijn, maar door stevige sanering is dat
nu geen probleem meer.
-
Het Brokopondomeer; het enorme stuwmeer dat
de aluminiumfabriek Suralco van de nodige stroom
voorziet en verder nagenoeg heel Surinaamse. De
fabriek dreigt echter op korte termijn te worden
gesloten waardoor er straks meer dan 2000
mensen op straat staan. We vernamen trouwens
dat er Chinese belangstelling voor schijnt te zijn.
-
Een Moskee, een Katholieke kerk en een Hindoe
tempel. Kenmerkend is dat in Paramaribo een
synagoge en een moskee naast elkaar staan en
men gebruik maakt van elkaars parkeerplaatsen
en andere voorzieningen.
-
De Jodensavanne. Waar de restanten van een
grote Joodse nederzetting uit de 16e en 17e eeuw
zijn te bezichtigen.
-
Een huisarts met een sociaal hart, een
indianenschool op het platteland, een sociaal
woningbouwproject, van Nederlandse
projectontwikkelaar, dat bij nader inzien de naam
'sociaal' eigenlijk niet mocht hebben.
-
Een Hindoestaanse bruiloft met veel traditionele
dans. Samen eten en beleven.
14
