Terug naar de oorlogsjaren
Na ruim 70 jaar hebben zich hier 2 bijzondere
ontmoetingen plaatsgevonden. De eerste had
eigenlijk zijn oorsprong in Dronrijp, maar Truus Mud –
v/d Berg die niet lang na de oorlog naar Wergea
verhuisde, omdat haar vader (Voor de oudere
Wergeaster, nog steeds een begrip) Thijs v/d Berg
hier een aanstelling kreeg bij de post, had een
ontmoeting met een ‘hongerevacué’ uit Amsterdam,
die destijds bij Thijs & Beth in Dronrijp in ‘de kost’
was.
Mevrouw Mud had bezoek en het gesprek kwam op de
oorlogsjaren. Gaande het gesprek zei ze: ik heb me al
vaak afgevraagd hoe het met Paul gegaan is in zijn
leven. Ze waren van dezelfde leeftijd en trokken veel
met elkaar op. Het bezoek zei: misschien kunnen we
hem via Internet vinden. Zo gezegd, zo gedaan…… en
al snel werd Paul gevonden. Ook het telefoonnummer
was snel achterhaald en zo kwam na 70 jaar het
eerste contact. Paul die nu woonachtig is in Zeeland,
heeft een dochter in het Drentse Vledder en komt
daar regelmatig en zo was het idee al snel geboren
om op een van die bezoekjes een paar kilometer door
te rijden naar Wergea. En zo geschiede. Het was een
bijzondere ontmoeting, waar vele herinneringen zijn
opgehaald.
Truus Mud-v.d. Berg en Paul
In dezelfde periode kreeg ik een telefoontje van
mevrouw Wartena uit Warten, die tijdens een
vakantie een echtpaar ontmoette, waarvan de vrouw
in het laatste oorlogsjaar in Wergea is geboren als
dochter van een hongerevacué.
Mevrouw Wartena heeft met medeweten van
desbetreffende mevrouw ons het volgende
toegezonden.
Toevallige ontmoeting op camping
brengt evacué terug naar haar
geboorteplek in Wergea
Vorige zomer stonden we met onze caravan op een
camping bij Ootmarsum. Na een regenachtige dag
kwamen we ’s avonds bij de visvijver in gesprek met
een echtpaar uit Kwakel. Zij hoorden natuurlijk gelijk
dat wij uit Friesland kwamen en vroegen ons naar de
plek waar wij woonden.
Janneke en Frans (zo heten ze) waren gelijk
geïnteresseerd. Janneke was nl. in de gemeente
Idaarderadeel geboren volgens haar paspoort. Bij
navraag bij haar ouders werd daar niet erg op
ingegaan, die tijd moest vergeten worden.
Wel kwam Janneke te weten dat haar moeder als
evacué uit Limburg in de oorlog terecht was gekomen
bij een broer en zus Katharinus en Feikje Boekema
in Wergea. Maar verdere informatie kreeg ze niet.
Ze zijn al wel een paar keer in Wergea geweest,
navraag gedaan, maar nooit de plek gevonden waar
ze is geboren.
Ik heb haar aangeboden om te proberen iets voor
haar te kunnen betekenen. Ik ben begonnen bij de
RK. Kerk. Heb daar een uittreksel van het
geboorteregister gevraagd. Daarin stond ze inderdaad
vermeld.
Na diverse telefoontjes met verschillende mensen
kwamen wij er achter dat de plek waar zij is geboren
op de Wartensterdyk 8 moest zijn. Via Google maps
kwamen wij erachter waar dit huis staat (thans
bewoond door de fam. Mous). Door de vele bomen
rond dit huis is het zomers vanaf de weg bijna niet te
zien. Wij wisten niet eens of daar nog een huis stond.
Op een avond zijn we op de fiets gestapt en hebben
bij de fam.Mous aangebeld. Zij wisten weinig van de
voorgeschiedenis van het huis.
Wel vertelden ze ons dat fam. Mud daar ook heeft
gewoond. Met mevr. Mud had ik ook al tel. contact
gehad en die wist van de broer en zus Boekema.
Dus deze plek was zeker de plek waar Janneke was
geboren. We hebben toen ook nog een foto van het
bankje (geschonken door de evacués) gemaakt.
We hebben via de mail Janneke en Frans op de
hoogte gebracht en de foto van het bankje
meegestuurd. In de mail hebben we hen uitgenodigd
om een dag naar Warten te komen om de plek te
bezoeken.
Zaterdag 19 maart zijn ze dan bij ons geweest.
Eerst koffie gedronken en toen op naar de fam. Mous.
We werden heel hartelijk ontvangen. Voor Janneke
een bijzondere ervaring, al was er alleen de voorgevel
nog van het oude huis. Maar toch de plek waarheen
haar moeder destijds ,hoogzwanger van haar, was
gevlucht vanuit Limburg en dus haar geboorteplek.
Een emotionele ervaring!
We wisten inmiddels ook dat het beroemde bankje in
de winteropslag stond. We hebben contact met Hielke
en Annigje de Boer gezocht en die waren zo
vriendelijk om met ons naar Domwier te gaan. Douwe
en Hielke hebben het bankje van de zolder getakeld,
achter op het erf gezet en zo konden ze toch ook nog
even plaats nemen op dit bankje. Dit maakte bij
Janneke veel emoties los.
5
